در این کریمه از "کتاب مبین" مرحله‌ای از علم ال ا هی است که سبب صدور افعال الاهی می‌شود و قبل از خلق و حین آن و پس از آن موجود است و مراحل قبل از پیدایش هر موجودی و تحولات حادثه بر آن و آثار آن پس از عدمش را همه ثبت و ضبط نموده و حفظ می‌نماید، لذا از آن با عناوین دیگری چون لوح محفوظ و ام الکتاب و امام مبین، کتاب حفیظ و... نیز یاد شده است، که هر یک با اعتباری خاص بر آن اطلاق می‌شوند. از این رو گرچه در برخی دیگر از آیات - که با "وحی" و "نزول" و... همراه هستند - کتاب مبین همین قرآن است، اما در این کریمه (انعام،59) و امثال آن، مراد قرآن کریم نمی‌باشد، گرچه قرآن کریم هم از آن جا استنساخ شده است! "رطب" و "یابس" دو متناقض‌اند که کل موجودات به نحوی تحت یکی از این دو مندرجند. از این رو این تعبیر کنایه از کل موجودات می‌باشد. پس آیه کریمه در صدد بیان عمومیت علم الاهی نسبت به کل موجودات چه قبل و چه پس از پیدایش و حتی انعدام ظاهری آنها است؛ و رطب و یابس اشاره به موجودی خاص ندارند.
